मंगण तां अग तू आई ते चुल्ले दी मालक बण बैठी
इक पंजाबी कविता - डॉ लोक सेतिया
मंगण तां अग तू आई ते चुल्ले दी मालक बण बैठीतैनू सी भैन बणाया मैं तू मेरी ही सौतण बण बैठी।
खसमां नूं अपणे खाण दी गंदी हे आदत वी तेरी
छडिया ना इक वी घर जिसने इनी डायन बण बैठी।
भौरा वी अपणे कीते ते आई न तैनू शरम कदे
तेरा हथ पकड़िया जिस जिस ने सभ दे सर चढ़ बैठी।
जाणदी एं की करदी हें अपणे आप नू वेखा है कदी
माड़े माड़े करमां नाल वेख आपणी झोली भर बैठी।
धुप विच जिस रुख ने तैनू ठंडी ठंडी छां सी दित्ती
अपणे हथां नाल अज कटदी हैं उसदी तू जड़ बैठी।
न कदे किसे दी होई तू छड आई एं सारियां नूं
किचड़ मिट्टी विच जा बैठी मिट्टी दे ढेले घढ़ बैठी।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें